دیدنی های ایروان

در سال‌های اخیر تور ایروان  یکی از تورهای مهم گردشگری ایرانیان تبدیل شده است. فاصله‌ی نزدیک، امکان سفر زمینی، طبیعت و اماکن زیبا و امکان خرید و تفریح این شهر را به یک مقصد محبوب بدل کرده است. این شهر دیدنی‌ها و زیبایی‌های فراوان دارد و آشنایی با تاریخچه و جاذبه‌های آن قبل از سفر کمک می‌کند تا سفر پربارتری داشته باشید.

ایروان پایتخت ارمنستان یکی از قدیمی‌ترین مکان‌های جهان که مسکونی شده در کنار رودخانه هرازدان و 23 کیلومتری مرز ترکیه واقع شده است. این پایتخت از سال 1920، چهاردهمین پایتخت در تاریخ ارمنستان و هفتمین پایتخت واقع در دشت آرارات یا اطراف آن بوده است.

تاریخ ایروان به قرن هشتم قبل از میلاد، با تأسیس قلعه اربونی در سال 782 قبل از میلاد توسط آرگیشتی اولین پادشاه اورارتو در منتهی الیه غربی دشت آرارات برمی‌گردد. در ادوار مختلف تحت فرمان رومی‌ها (دژی ویران شده)، اشکانیان، عرب‌ها، مغول‌ها، ترک‌ها، پارس‌ها، گرجی‌ها و روس‌ها قرار گرفت. در سال 1582 به دست ترک‌ها، در 1604 به دست ایرانی‌ها و سرانجام در 1827 به دست روس ها افتاد. در سال 1920 ایروان پایتخت جمهوری مستقل ارمنستان شد. این شهر در دوران حکومت شوروی و استقلال مجدد، پایتخت باقی ماند. ایروان در طول قرن بیستم در حالی که ارمنستان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود به سرعت گسترش یافت و در چند دهه، از یک شهر استانی در امپراتوری روسیه به مرکز اصلی فرهنگی، هنری و صنعتی ارمنستان و همچنین به مقر دولت ملی تبدیل شد.

ایروان مدرن که از خندق عمیق هرازدان از دامنه تپه ها بالا می‌رود، شهری جذاب در یک محیط طبیعی زیبا است که توسط قله‌های آتشفشانی خاموش کوه آراگاتس و کوه آژداک در شمال و کوه آرارات در سراسر مرز ترکیه در جنوب قاب گرفته شده است. بسیاری از ساختمان‌های مدرن در امتداد خیابان‌های پر درخت آن به سبک‌های سنتی ارمنی و از سنگ‌های محلی با رنگ‌های مختلف ساخته شده‌اند.

میدان هاراپارک (میدان جمهوری)

مرکز شهر ایروان میدان هاراپارک است که در بین ساختمان‌های قدیمی و زیبا احاطه شده. میدان جمهوری ایروان بخشی از طرح اصلی سال ۱۹۲۴ شهر ایروان است که توسط معمار آلکساندر تامانیان طراحی شد. قدم زدن در مرکز شهر یک راه خارق العاده برای دیدن تاریخ شهر، از زمان ایران تا دوره شوروی است. همچنین با معماری معاصر، کافی‌شاپ‌ها و رستوران‌های مد روز در امتداد کوچه‌ها و خیابان‌های اصلی، نگاهی اجمالی به بخش مدرن ایروان خواهید داشت. این میدان قلب تپنده‌ی ایروان است و شب‌های زنده‌ای دارد.

خانه‌ی اپرای ایروان و کاسکاد

از دیگر دیدنی‌های شهر میدان و خانه‌ی اپرای ایروان است که در مرکز شهر قرار دارد. یکی از دیدنی‌های این میدان کاساکاد یا هزار پله است. این پلکان غول پیکر نماد شهر ایروان است و در دوره شوروی در سال 1971 ساخته شده و در سال 2009 به طور کامل بازسازی شد. کاساکاد منطقه کنترون یا مرکزی شهر را به محله‌های مرتفع تر شهر متصل می کند. مناظر شهر هنگام بالا رفتن از پله ها بسیار زیبا است، به خصوص در شب که شهر روشن می‌شود. اگرچه آنهایی که ترجیح می دهند راه نروند برای دیدن منظره‌ی شهر می‌توانند از آسانسور استفاده کنند.

قلعه‌ی اربونی

از جاذبه های قابل توجه ایروان، قلعه اربونی به عنوان زادگاه شهر است، که به عقیده‌ی برخی محققان نام ایروان نیز از تغییر کلمه‌ی اربونی آمده است. این بنا بر فراز تپه‌ای به نام آرین برد مشرف بر دره رود ارس ساخته شد تا به عنوان یک دژ نظامی برای حفاظت از مرزهای شمالی پادشاهی اورارتو عمل کند. مانند دیگر شهرهای اورارتویی آن زمان، بر روی پلانی مثلثی ساخته و با باروهایی به ارتفاع 10 تا 12 متر محصور شد. در پشت آن‌ها، ساختمان‌ها با دیوارهای مرکزی و داخلی از هم جدا شده بودند. آرگیشتی یک کاخ بزرگ هم در قلعه ساخته و کاوش‌های انجام‌شده در این منطقه نشان داد که ساختمان‌های قابل توجه دیگری شامل تالار اجتماعات سلطنتی ستون‌دار، معبد، ارگ، محل اقامت پادگان، محله‌های زندگی، خوابگاه‌ها و انبارها هم وجود داشته. دیوارهای داخلی با نقاشی‌های دیواری با مضامین مذهبی مهمی از جمله محوطه‌های خدایان، حیوانات مقدس و درختان زندگی و همچنین صحنه‌هایی از زندگی روزمره، نمایش صحنه‌هایی از شکار، گاوداری و کشاورزی تزئین شده بوده.

علی‌رغم تهاجم‌های بی‌شمار نیروهای خارجی، این شهر هرگز متروکه نشد و در طول قرن‌های بعد به طور مستمر در آن ساکن شدند، و در نهایت به شهر ایروان تبدیل شد. پیوند نزدیک اربونی به ایروان در جشنواره‌ای باشکوه که در سپتامبر 1968 به مناسبت تولد 2750 سالگی اربونی برگزار شد، جشن گرفته شد. همزمان با این جشن در سال 1968 موزه تاریخ اربونی تأسیس شد. این موزه اقلام کشف شده در حین کاوش در آرین برد و کرمیر بلور را در خود جای داده و تاریخچه‌ای از این مکان را ارائه می‌دهد. در هنگام بازدید از قلعه می‌توان از موزه نیز بازدید کرد.

کلیسای کاتوگیکه

کلیسای کاتوگیکه تسیراناوور قدیمی‌ترین کلیسای ایروان که با توجه به نوشته های حک شده بر روی یکی از دیوارهای کلیسای کاتوگیکه، قدمت بنای باقی مانده به سال 1264 میلادی بازمی‌گردد.

پس از زلزله 1679 ایروان، کلیسای بزرگی به نام مادر مقدس بین سالهای 1693 و 1695 در منطقه باستانی شهر ایروان ساخته شد که لبه غربی کلیسای کاتوگیکه را اشغال کرده بود. کلیسای جدید از سنگ های توف معمولی ارمنی ساخته شده بود و گنبدی نداشت. این کلیسا یکی از بزرگ‌ترین کلیساهای ایروان قدیم محسوب می‌شد.

در سال 1936، کلیسای مادر مقدس تحت حاکمیت شوروی تخریب شد. در طی تخریب، کلیسای قرن سیزدهمی کاتوگیکه در داخل ساختار کلیسای بزرگ کشف شد. پس از اعتراض باستان شناسان، کلیسا حفظ شد. بسیاری از خاچکارهای قدیمی (سنگ های صلیب) در دیوارهای کلیسای تخریب شده پیدا شد که قدمت آن به قرن های 15 و 17 باز می گردد. کلیسای مادر مقدس فعلی که همچنان نام کاتوگیکه را یدک می کشد، از نمونه‌ی اولیه بسیار کوچکتر است. با توجه به فضای بسیار محدودی که می تواند برای مراسم مورد نیاز کلیسا ارائه دهد، فقط به عنوان نمازخانه عمل می‌کند. در  2009 یک مجموعه مذهبی جدید در شمال کلیسا ساخته شد. مجموعه جدید شامل یک کلیسای بسیار بزرگتر به نام سنت آنا و ساختمانی است که به عنوان اقامتگاه کاتولیکوس ایروان تعیین شده است.

کلیسای جامع سنت گریگوری روشنگر

این کلیسای بزرگترین کلیسای جامع ارامنه در جهان است. کلیسای جامع به ابتکار کاتولیکوس وازگن اول ساخته شد. ساخت آن در 7 آوریل 1997 با مراسم برکت زمین توسط وی آغاز شد. مجموعه کلیسا توسط معمار استپان کورکچیان طراحی شد و ساخت آن در سال 2001 به پایان رسید. این کلیسا آثار مقدس گرگوری روشنگر و بقایای مقدس گرگوری که از ناپل ایتالیا آورده شده‌اند را در خود جای داده است.

از دیگر جاذبه‌های شهر موزه‌ی گالری ملی ارمنستان، پارک عشاق، کتابخانه‌ی ایروان برای دوستداران کتب نفیس و قدیمی و مسجد کبود ایروان است.